สัญญาบัตรเครดิต เป็นสัญญา ซึ่งฝ่ายหนึ่งเรียกว่าธนาคารหรือสถาบันการเงิน อาจจะเป็นทั้งในประเทศ และต่างประเทศ และรวมทั้งบริษัทในเครือของธนาคารด้วย กับอีกฝ่ายหนึ่งที่สมัครเป็นสมาชิกของธนาคาร โดยธนาคารหรือบริษัทจะออกบัตรเครดิตให้แก่สมาชิก เพื่อสมาชิกนำบัตรเครดิตไปชำระค่าสินค้า หรือชำระค่าบริการแทนเงินสด จากร้านค้า หรือสถานบริการต่างๆ หรือสมาชิกใช้บัตรเครดิตดังกล่าวไปถอนเงินสด จากเครื่องถอนเงินอัตโนมัติ จากนั้นธนาคารหรือบริษัทที่เป็นเจ้าของบัตรเครดิตจะเป็นผู้ชำระเงินให้แก่สมาชิกแทนไปก่อน และจึงเรียกเก็บเงินจากสมาชิกในภายหลัง โดยอาจจะมีข้อตกลงให้สมาชิกชำระเงินคืนเพียงแค่ครั้งเดียว หรืออาจจะมีการตกลงให้ชำระเป็นรายเดือนในภายหลังก็ได้ โดยในสัญญามีข้อตกลงให้ธนาคารมีสิทธิเรียกเก็บค่าบริการ ดอกเบี้ย ค่าธรรมเนียมการใช้บัตรเครดิต และรวมทั้งการเรียกชำระเบี้ยปรับในกรณีที่สมาชิกผิดนัดไม่ชำระหนี้ภายในเวลาที่กำหนด ฉะนั้นการที่ธนาคารหรือเจ้าของบัตรเครดิต ให้สมาชิกใช้บัตรเครดิตซื้อสินค้าและบริการต่างๆ รวมทั้งใช้บัตรเครดิตเบิกถอนเงินสด ย่อมเป็นการรับการทำการงานให้แก่สมาชิก จึงเป็นสัญญาประเภทหนึ่งที่มิได้มีวัตถุประสงค์เป็นการต้องห้ามโดยชัดแจ้งตามกฎหมายแต่อย่างใด และมิได้ขัดต่อความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชนแต่อย่างใด เป็นไปตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 149
